Origineel of namaak
Opgepast met goedkope, onjuist geprijsde producten
U kunt zelf de echtheid controleren: Etiket en stof geven informatie
Met simpele tests kan het materiaal worden bepaald
Goedkope cashmère?
Was u ook al eens verbaasd over de vele goedkope doeken van de luxe stof cashmère, die u op straat of in het internet te koop worden aangeboden? Als u dit artikel heeft gelezen, bent u over niets meer verbaasd.
Bij testaankopen in het internet of ook bij contacten met handelaars uit India of Nepal komen wij steeds weer doeken tegen, welke met „100% cashmère“ of “70% cashmère, 30% zijde” worden gekenmerkt, maar opvallend weinig, soms zelfs minder dan 20 Euro kosten. Als men bedenkt dat zelfs minderwaardige niet verwerkte (!) cashmère wol ca. 100 dollar per kilo kost en dat een pashmina sjaal minstens 180 gram weegt, dan stelt men snel vast dat hier iets niet klopt. Andere fabrikanten of verkopers proberen met kwalificaties als “goud” of “zilver” of een classificatie in A, B en C op hoge kwaliteiten te verwijzen. Deze benamingen zijn pure verzinsels en doen eerder een nagemaakt als een edel cashmère product vermoeden.
Met een microscoop kan men herkennen, waarvan vele van de goedkope doeken zijn gemaakt. Vaak is het viscose of andere chemische vezels, waarbij de inkoopprijs voor handelaars onder 1 Euro ligt, of bewerkte producten van schapenwol. Bij het dragen van zo´n product zou gauw blijken dat de positieve eigenschappen van cashmère ontbreken.
De sjaal kreukelt snel en warmt niet.
Hoe kan men zich als consument beschermen tegen bedrog?
Het etiket
Wij voeren regelmatig kwaliteitscontroles van de eigen producten door en weten daardoor, waar men op moet letten:
Allereerst loont een blik op het etiket en de vraag, hoe precies de fabrikant het met de materiaalinformatie neemt. Correct is de door het Duitse Textilkennzeichnungsgesetz (Wet op het kenmerken van textiel) voorgeschreven materiaalinformatie, zoals bijv. “70% Kaschmir (cashmère), 30% Seide (zijde)” of “100% Kaschmir (cashmère)” resp. “Reines Kachmir (pure cashmère)”.
Twijfelachtig zijn daarentegen informaties zoals „100% pashmina“, daar pashmina noch een soort wol noch een volgens de Duitse wet toegestane kenmerking van textiel is. Met deze onjuiste informatie willen de im- en exporteurs moeilijkheden bij de douane omzeilen en straf- en civielrechtelijke consequenties vermijden. U kunt er met grote waarschijnlijkheid van uitgaan, dat een sjaal met de productinformatie “pashmina” geen enkel gram cashmère bevat.
De stof
Ook van de stof kan men enig informatie over de kwaliteit aflezen. Is de stof koud en licht glanzend, betreft het hier met zekerheid viscose. Deze minderwaardige kunstvezels worden vaak bij Turkse, Indiase en Chinese imitaties gebruikt, daar zij gemakkelijk te produceren en goedkoop zijn. Indien de stof warm aanvoelt, spreekt dat voor cashmère, maar het kan ook op kunstmaterialen zoals polyethyleen of polyester wijzen.
Hoe onderscheiden wij tussen „warme“ stoffen van cashmère en kunstvezels? Het eenvoudigst is de zogenaamde brandtest: Pluk een paar haartjes uit het doek en steek ze aan. Verbranden zij snel en de rook naar verbrand papier ruikt, is het vermoedelijk viscose. Ontstaat een heldere, grote vlam, dan duidt het op chemische vezels zoals polyethyleen of polyester. Al naar de concrete samenstelling van deze chemische vezels kan het materiaalproefje tot een klein klompje smelten.
Wol resp. cashmère wol herkent men daaraan dat de stof slecht brandbaar is, de zoetige geur van verbrande haren of nagels verspreidt en de rest van de vezels knobbeltjes vertoont die men kan stukwrijven. Daarmee blijft alleen nog de vraag open, hoe men cashmère wol van andere wolsoorten, zoals bijv. de duidelijk goedkopere behandelde wol van schapen en jaks, onderscheidt.
De franjes
Wij besteden veel aandacht aan de uiterlijke kenmerken van de franjes. Onze franjes zijn zuiver gedraaid en steeds zorgvuldig in de knoop gelegd. Ook zult u bij een licht openen van onze franjes geen witte plekken vinden, zoals men ze helaas vaak vindt: Zulke witte plekken duiden erop dat de pashmina eerst als kant-en-klaar product werd geverfd. Vooral Indiase pashmina-vervalsers gebruiken deze truc.
Onze kwaliteitsgarantie
Reeds in Mercks Warenlexikon (trefwoord „Shawl“, Band 21, 3. Auflage, Leipzig 1884) wordt het probleem beschreven:
„Nog heden zijn echte Indiase sjaals een gewaardeerd, boven alle modes verheven artikel. De handel ermee vergt echter een zo´n hoge deskundigheid die ook een handelaar met edelstenen in zijn vak moet hebben.“
Helaas zijn de vervalsingen in de tussentijd zo goed, dat de vakkennis alleen niet meer voldoende is. Wij controleren onze cashmère producten regelmatig onder een Bresser-microscoop met duizendvoudige vergroting. Daar zo’n oppervlakkige controle niet meer voldoende is, laten wij onze producten nog extra in Duitsland door een internationaal erkend laboratorium onderzoeken. Zodra de kwaliteit niet bevredigend is, worden de producten compromisloos naar de leverancier terug gestuurd.
Verdere informatie over de textielcontroles (vooral over de brandtest) vindt u in de vakliteratuur, bijv. Alfons Hofer: Stoffe. Band 1: Rohstoffe: Fasern, Garne und Effekte, Frankfurt 2000.